Nieuws
Ht Roberts & Pascale “Bloomfish” Michiels: nieuwe speeldata en nieuwe plannen
We zitten niet stil: in de concertagenda staan enkele nieuwe concerten. En we hopen dat het hier niet bij blijft.
We zijn ook volop bezig met het opzetten van een opvolger voor Sunburst & Silk. U denkt natuurlijk: nu al? Maar dat is echt niet zo snel: het heeft een jaar geduurd om Sunburst & Silk geperst en gedrukt te krijgen, dus als we nu een nieuwe zouden maken kan hij, met wat geluk, onder de kerstboom.
Wat die opnames betreft: we zijn op zoek naar een fijne locatie om die nieuwe plaat ook daadwerkelijk op te nemen. Een zaaltje, grote (woon)kamer, … waar we instrumenten en apparatuur kunnen opstellen en waar we ook kunnen met vier mensen verblijven.We willen dat graag doen in de week van 15 tot 21 april.
Uiteraard wordt onze eeuwige dankbaarheid uw deel…
Als iemand suggesties heeft, horen we het graag.
Ondertussen in Frankrijk…
Toen Bruno en ik in Parijs speelden, tijdens de tour voor Stalemate Days, kreeg ik de vraag van de Franse regisseur Antoine Campo (www.antoinecampo.com) of hij een clip mocht draaien bij het nummer Stowaways. Dat vond ik een hele eer want de man heeft wel een aantal zeer mooie dingen gemaakt. Het bleef een hele tijd stil daar rond, maar nu is de clip dus klaar.
Stalemate Days video by Antoine Campo
Sunburst & Silk is klaar
Door allerlei perikelen met het drukwerk heeft het een hele poos geduurd, maar de platen zijn eindelijk tot hier geraakt.
Ze zijn de moeite van het wachten waard: ze zien er helemaal uit zoals gehoopt.
Ondertussen hebben zijn we er al een paar keer mee gespeeld en de reacties zijn lichtjes overweldigend.
Na nieuwjaar gaan we er intensiever mee rond. Waar dat is vindt u in de kalender.
Zoals eerder al aangekondigd zijn er slechts 300 exemplaren van aangemaakt. Daar van zijn er ondertussen al een hele boel besproken, maar bestellen kan nog. Als er er één (of meer) wil, stuurt u gewoon een mailtje. We kunnen ze dan op de post doen of u kan ze komen halen op een concert (of zelfs thuis).
Ht Roberts & Pascale Michiels
Ik had het in een vorige post over een plaat van mezelf en Pascale Michiels (Bloomfish van Billy &). Het doet mij heel veel plezier van te kunnen melden dat die plaat af is. Er moet natuurlijk nog een hoes gemaakt worden en zo, dus het is allemaal niet voor morgen, maar zo als de zomer op z’n einde begint te lopen zal ze er wel zijn.
Wel zo goed als zeker (maar een mens weet nooit, natuurlijk) wordt het een zeer exclusief plaatje: slechts 300 exemplaren, op vinyl en cd, samen in één zeer mooie hoes, met op de cd extra nummers en een andere volgorde (want een cd keert u niet om, natuurlijk).
In de winkel zal u er dus tevergeefs naar zoeken. Als u nu al een exemplaar wil reserveren stuurt u toch gewoon een mailtje? Want deze keer zou wachten op de plaatvoorstelling misschien wel eens fout kunnen lopen…
En wat doet hij als hij niet probeert zijn site up to date te houden?
Ik hoor U het denken: niet echt veel optredens, om de twee jaar een plaatje,… wat doet hij in de tijd daartussen?
Wel.
We zijn volop bezig met de voorbereidingen voor de opname van de tweede cd van Isle of Men, het project van songschrijver Dirk Fryns, met Gunther Verspecht en Tom VanDer Schueren in de hoofdrollen. We beginnen aan de opnames midden februari. Dat kan je volgen hier.
Ook met Gabriela Arnon (haar site vind je hier) zijn we begonnen aan wat haar opvolger van Pyramid Lake zal worden. Die opnames starten in juni.
Dichter bij huis zijn Pascale Michiels en ikzelf begonnen aan wat een duo blues plaat (en dat kan je letterlijk nemen) moet worden: eigen nummers, natuurlijk, met in open D gestemde (slide)gitaar en banjo, en haar fantastische verzameling exotische instrumenten. Blues met een kleurtje, dus. Wordt vervolgd.
En tussendoor schrijven aan nummers voor de opvolger van Stalemate Days. Want twee jaar is snel voorbij als je bezig bent…
Film in de maak…
De franse regisseur Antoine Campo contacteerde me eind vorig jaar met de vraag of hij een video mocht draaien gebaseerd op Stowaways uit Stalemate Days. Hij had het concert in Parijs gezien en gehoord en hij vond het wel wat (denk ik).
De man is niet aan zijn proefstuk toe, neem maar eens een kijkje op zijn site, en het is dus best wel spannend. Van zodra het klaar is verneemt U het natuurlijk hier.
Leeft hij nog wel…?
Deze vraag verschijnt regelmatig in mijn inbox. Goed menende mensen die wel van mijn muziekjes houden maken zich zorgen over de lange periodes van radiostilte op deze plek. Ik kan niet anders dan een ootmoedig mea culpa slaan: ik ben hier inderdaad niet goed in. Vaak beloofde ik reeds dat ik mijn leven zou beteren en deze bladzijden up to date zou houden… helaas is dat wishful thinking.
Tot zelfs ik vind dat het eigenlijk niet meer kan. In een opwelling van digitale ijver vlieg ik er dan eens in. Het gevolg is dat er dan ook nogal veel verandert.
Zoals deze keer.
Er staan een heleboel nieuwe links naar recensies van Stalemate Days (de meeste heel erg lovend en daar ben ik uiteraard zeer blij mee).
De concertagenda is bij gewerkt en is weer helemaal actueel (voor zolang dat mag duren bij mij).
Er zijn nieuwe foto’s van de onvolprezen Marc De Brée.
De Stalemate Days Tour
We zijn ondertussen een heel eind op weg met de Stalemate Days-tour en de reacties liegen er niet om. Als je er nog niet bij kon zijn: hier een impressie van wat geweest is. Gelukkig komen er nog een rij optredens (zie de kalender voor meer info), dus als je hiervan denkt: “Dat wil ik ook wel eens meemaken”: wees uiterst welkom….
Ondertussen, in de pers…
Stilaan komen ook de eerste recensies aangewaaid. Op de Reviews– pagina vind je links naar artikels, concert- en cd-besprekingen. Je leest er precies wat je ervan moet vinden.
En nog eentje…
Op maandag 9 oktober zijn we in Oudenaarde, in Brasserie Sportoase. Het wordt stilaan zeer moeilijk om ons eens niet aan het werk te zien.
Wordt vervolgd…
Extra concerten
En we blijven bezig: op vrijdag 15 september spelen we in Aalter, in STAT68 …
Er is nog plaats.
Nieuwe plaat en nieuwe concerten
Twee jaar geleden kwam Old Light uit.
Dat was toen de tiende Ht Roberts plaat.
Met de songs in hun meest uitgepuurde vorm: enkel Ht op gitaar of banjo en zang en oude vriend Bruno Deneckere op tweede gitaar en tweede stem.
Meer vroeg het niet en meer werd het dus ook niet.
Voor veel mensen was het de beste Ht Roberts plaat.
Eén recensent vond zelfs:
“…nu met als voorlopige climax “Old Light”. Het al even voorlopige chef-d’oeuvre van een artiest wiens materiaal eigenlijk al jarenlang schreeuwt om veel ruimere erkenning. Het heeft allemaal best wel iets van een nu-of-nooit-moment. Nóg mooier dan dit mag je ze naar onze bescheiden mening van Roberts überhaupt niet meer verwachten. Hiermee zet hij immers definitief z’n voet naast die van groten der aarde als een Townes Van Zandt en een Guy Clark. That good? That good indeed!” (ctrl-alt counrty).
Niet mis, dit, en ook de concerten werden door iedereen die er bij was zeer gesmaakt.
We zijn ondertussen dus twee jaar verder maar we hebben het gevoel dat we hier nog helemaal niet mee uitgespeeld zijn.
Integendeel: we hebben een opvolger klaar: Stalemate Days.
Opnieuw was eenvoud het ordewoord. Want eenvoud laat ruimte voor verbeelding.
Jouw verbeelding.
australian-fine-wines.com
http://www.bistrodenbascuul.be
http://www.bateauelalamein.com
http://www.deloge.be
http://www.maisonbleu.be
http://www.arscene.be
http://www.soulbar.be
http://www.facebook.com/deSmetguitars/
http://www.deblauweplek.be
http://www.toogenblik.be
http://www.muziekcentrum.org
http://www.dezonnekouter.be
http://www.expohuis.be
